MUSTAFA KEMAL’İ DÜŞÜNÜYORUM

Mustafa Kemal’i düşünüyorum ;

Yeleleri alevden al bir ata binmiş

Aşıyor yüce dağları, engin denizleri.

Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda,

Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum ;

Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında

Destanlar yaratıyor cihanın görmediği,

Arkasından dağ dağ ordular geliyor,

Her askeri Mustafa Kemal gibi.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum ;

Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel.

Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere,

Al bir ata binmiş yalın kılıç

Koşuyor zaferden zafere...

Mustafa Kemal’i düşünüyorum ;

Ölmemiş bir kasım sabahı !

Yine bizimle beraber her yerde,

Yaşıyor dört köşesinde vatanın.

Yaşıyor damar damar yüreklerde.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum ;

Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda,

Mavi gözleri ışıl ışıl görüyorum.

Uykularıma giriyor her gece.

Ellerinden öpüyorum.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

MUSTAFA KEMALLER TÜKENMEZ

Tükenir elbet,

Gökte yıldız, denizde kum tükenir.

Bu vatan, bu topraklar cömert,

Kutsal bir ateşim ki ben sönmez,

İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Ben de etten kemiktendim elbet,

Ben de bir gün göçecektim elbet.

İki Mustafa Kemal var iyi bilin,

Ben işte o ikincisi, sonsuzlukta

Ruh gibi bir şey, görünmez;

İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Hep kardeşliğe, bolluğa giden yolda,

Bilimin, yapıcılığın aydınlığında,

Güzel düşünceler, soyut fikirlerde ben.

Evrensel, yepyeni buluşlarda,

Geriliği kovmuşum ben, dönmez;

İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Başın mı dertte, beni hatırla,

Duy beni en sıkıldığın an.

Baştan sona her şeyiyle bu vatan,

Sakın ağlamasın Kasımlarda.

Fatihler, Kânuniler ölmez;

İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Halim YAĞCIOĞLU

BİZ VARIZ

Ömründe davandan vermedin taviz,

Bu yüzden düşmanlar kaldılar aciz.

Bizler geliyoruz zinde ve yağız,

Rahat uyu aziz Atam biz varız.

İlkelerin var ya vermeyiz taviz,

Yıkmak isteyenler vız geliyor, vız.

Koruyacak, kollayacak bizleriz,

Rahat uyu aziz Atam biz varız.

Böldürtmeyiz, vatan bizim canımız,

İlkelerin tendir, bayrak kanımız,

Türk gençliğiyiz biz büyük şanımız,

Rahat uyu aziz Atam biz varız.

Hakkı ÇEBİ

ATATÜRK

Atatürk dedim iptida

Önümü ilkledim

Nasıl söylerim öldüğünü,

Atatürk’üm karşımda.

Yatmış uyumuş karlar üstüne

Kalpağı başında.

Nasıl söylerim öldüğünü,

Elinde beyaz tebeşir

Geçmiş tahta başına,

Atatürk’üm ders verir.

Nasıl söylerim öldüğünü,

Başında yeni şapkası

Yola çıkmış yürümüş,

Kalabalık arkası.

Nasıl söylerim öldüğünü nasıl,

Bir ışık vurmuş yüzümüze.

Atatürk’üm bakıyor besbelli

Çeki düzen verelim üstümüze.

İlhan DEMİRASLAN

ATATÜRK

Yapraklar dökülür kasımlarda,

Yeller uğuldar vadilerde, ne çıkar,

Bir özgürlüksün çağlara en güzelinden,

Sen bayrak bayrak fikirsin,

Ölüşün diriliştir yeniden.

Başak saçlarında Anadolu'm,

Gözlerinde yurdumun denizleri,

Sen yarınlara uzanmış ışık,

Savaşta kartal, barışta defne çelengi,

Sen sonu yenmiş zamansın.

Sende çarpar, sende düşünür Türkiye'm,

Sende büyür kucaklar,

Ulusun beyni, toprağın yüreği,

Kemal Paşam, Atatürk'üm !

Sen mayıslarda doğan güneş,

Evrenimin sabahı, damarımın kanı,

Sen mavilerde yeşeren yapraksın,

Bir yolsun sevgi, sevgi

Sen her mevsimde açan baharsın !

M.Güner DEMİRAY

ATATÜRK'ÜN RESMİ

Kürsünün üstünde bir resim;

Gözleri denizlerden mavi,

Bakışları güneşlerden sıcak.

Bu resimle başlar bizim günümüz,

Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.

Öğretmenimiz kürsüde

Verdiği dersi

Dinler bizimle birlikte,

Atatürk'ün resmi.

Çalışkanız çünkü

Çalışınca,

Bakarız. Atatürk güldü.

Bir yanlışlık yaparsak,

Bulutlanır gözleri,

Anlarız Atatürk üzüldü.

Behçet NECATİGİL

MUSTAFA KEMAL’İN KAĞNISI

Yediyordu Elif kağnısını,

Kara geceden geceden.

Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,

Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,

İnliyordu dağın ardı, yasla,

Her bir heceden heceden.

Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısına

Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.

Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,

Nam salmıştı asker içinde.

Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,

Doğrulmuştu yola önceden önceden.

Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,

Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,

Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,

Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra,

Gecenin ulu ağırlığına karşı,

Hafiftiler, inceden inceden.

İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında.

Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,

Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;

Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.

Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,

Niceden, niceden

Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,

Nazar mı değdi göklerden, ne?

Dah etti, yok. Dahha dedi gitmez,

Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur

Nasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı

Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden.

Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,

Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.

Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,

Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.

Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,

Düşerim gerilere, iyceden iyceden.

Kocabaş yığıldı çamura,

Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,

Örtüldü gözleri örtüldü hep.

Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım.

Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,

Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

ATATÜRK ORATORYOSU

İhtiyarlar Korosu

Yol kapalı, yol uzun, tanyeri karanlık,

Yürür Atatürk elinde ışık...

Geceler mi çöktü? Karalar mı bastı?

Çatılar mı göçtü? Damlar mı yıkık?

Yetişir Atatürk imdada o zaman,

Atatürk başta o zaman,

İşte Atatürk o zaman büyük.

Analar Korosu

Hey çelik göğüslü, kaya omuzlu!

Düşman binlerle, engel yüz bin!

Doruklar yüce, tepeler şahin,

Okla, kılıçla kesildi önün!

Gençlik Korosu

Gene de onun buyruğu: İleri!

Yüreği, soluğu ileri...

Ordular, atılın ileri!

Kartallar sınırdan sınıra uçun!...

Yiğitler, koşun ileri!

Halk Korosu

Nasıl atıldındı düşmana acınla,

Ellerin kanda, kırılmış kaburgan.

Nasıl döğüştündü yenilmez gücünle,

İnmeden bir soluk atından.

Büyüktü savaşın, büyüktü ulusun da,

Bastığın toprak kahraman.

Analar Korosu

Sana bağlandı gönüller o gün,

Baş kodu yoluna başı olan

Sana eklendi sevgiler, saygılar,

Yüceydin daha da yüceldin o zaman...

Atatürk bir destan oldu koskoca.

İhtiyarlar Korosu

Açıklar, açlar, yenikler, yitikler,

Bir uçtan bir uca çırpınan bir vatan.

İnişler, yokuşlar, göçüşler, çöküşler,

Kağnı kağnı ateş, oluk oluk kan.

Nineler dizlerini uzattı başına,

Analar saçlarını örttü üstüne,

Yorgun kanatları, omuzları kan...

Saf saftı ölüler meydanlarda,

Vurulmuş devlerdi açıkta yatan.

Gençler Korosu

Göz seni görmeyince kör oldu o gün,

Bir seni bulmayan umutsuzdu.

Adını anmayan mutsuzdu,

İzinde yürüyen yol aldı o gün.

Analar Korosu

Ömrün koskoca bir acıydı, Atatürk.

Kimse çekmedi sencileyin.

Baş baştı yüreğin, göz gözdü.

Gençler Korosu

Karaydı geceler doğularca,

Bir sen güneşce gürledin.

İnanın dedin ulusa inanınca,

Güvenin dedin.

Halk Korosu

El ele çıktık yola seninle,

Sen öğrettin, biz öğrendik seninle,

Ateşe, ölüme gittik seninle.

İşte önümüz sonumuz seninle,

Ya varız ya yoğuz seninle...

Gençler Korosu

Sen gel bize gene, Atatürk!

Yürü bizimle ölüme dirime,

Hep sen ol bizimle,

Kal bizimle,

Yürü bizimle,

Ara, bul bizimle,

Hep sen ol bizimle

Atatürk!

Selahattin BATU